حرفهای من
اینجا مــن ، منـــــــــم ... خود واقعی ام با افکار و عقایدی که بدون ترس از هیچ موجودی توان ابـــــراز آن را دارم ... از هر چه بخواهــــم و تا آنجا که دوست بــــدارم خــــواهم گفت ... بـــــــدون هیــچ دلهـــــــــره ای ... اینجا مـــن ، منـــــــــــــــمحرفهای من
اینجا مــن ، منـــــــــم ... خود واقعی ام با افکار و عقایدی که بدون ترس از هیچ موجودی توان ابـــــراز آن را دارم ... از هر چه بخواهــــم و تا آنجا که دوست بــــدارم خــــواهم گفت ... بـــــــدون هیــچ دلهـــــــــره ای ... اینجا مـــن ، منـــــــــــــــمگنـــــــــــــــــاه ...
دعاهایمان با سقف گناهانمان برخورد میکند و دلمان را خوش میکنیم که صلاح نبود ...
شرمنده ایم آقا ...
پرسید : گمراه کردن اینها چه فایده ای دارد ؟
ابلیس جواب داد : امام اینها که بیاید ، عمر ما تمام می شود !!!
اینها که غافل باشند ، امامشان دیرتر می آید ...
با کنجکاوی پرسید : این هفته پرونده ها چطور بود ؟
ابلیس خوشحال گفت : مگر صدای گریه ی آقایشان را نمی شنوی !!!
درد بـی درمـــــــــون
یه وقتایی ...
یه حرفایی ...
چنان آتیشت میزنه ؛
که دوست داری فریاد بزنی ؛
اما نمیتونی !!!
حتی دیگه نفس کشیدن هم برات سخت میشه !!!
تمام وجودت میشه بغض ...
بغضی که نمیترکه ...
به این میگن : درد
" درد بـی درمـــــــون "
آدمیزاد !!!
آدمیزاد در حرف زدن هایش بی ملاحظه است ...
آن هنگام که می خواهد با منطق حرف بزند ، احساساتی می شود !!!
آن سان که از احساسات می گوید ، آرزوهایش لو میروند !!!
زمانی که از آرزوهایش یاد می کند ، حسرتش رو می شود !!!
و هنگامی که حسرت هایش روشن می گردند ، منطق می تراشد !!!
