ای انـســــــــــــــــان !!!
از حــــال و روزت پیــــــداســـت ...
که مدتهاست ، به " شیــــــــطـــان " می گـــــــــویی :
" إیّــاکَ نَســــتَعیِن ... إهـــدِنا الصِّـــراطَ المُستَقیِـــــــــــم ... "
خـــــودت را دریـــــاب ... با کـــه سخـــــــن می گویــــــــــی ؟؟!
از کـــــه یـاری مــی جویــــی ؟
" شیـــــــــطــــــــان " ... یـــــــــا " خـــالــــــــق و معبــــودت " ؟!؟
چــــــــــــه تــــراژدی غمــــناکــــــی ...
وقتی برای همه کـــست ... هیچ کـــــس نبــــاشی ..
.
" هـــست " را اگر قدر ندانی میشود " بــــــــود"
و چـــــه تلـــــــخ است " هــــســـت " کسی " بــــــود " شــــــود ...
اگر بعد از هر لبخندی خدا را سپاس نگویید ...
روا نیست بعد از هر اشکی از او گلایه کنید ...
کــــــاش گــــاهی مرد بودم ...
می شد تنهایی ام را به خیابان ببرم ...
سیگار روشن کنم ...
و نگران نگاه های معترضانه ی مردم نباشم ...
کـــــاش گـــــاهی مرد بودم ...
می شد با صدای بلند از ته دل بخنــــدم ...
و هیچ ماشینی برای سوار کردنم ترمــــز نکند ...
من از زن بــــــودن در این سرزمین ، گاهی سخت گله دارم ...
متنفرم از انسان هایی که دیوار بلندت را می بینند ، ولی به دنبال همان آجر لق دیوارت هستند که :
تو را فرو بریزند ...
تا تو را انکار کنند ...
و از رویت رد شوند ...
من یک دخترم : با احساسات دخترانه ، سرسختم نکنید ...
من یک دخترم : مهربانم ، سنگم نکنید ...
من یک دخترم : ساده ام ، پیچیده ام نکنید ...
من یک دخترم : عشق و اندیشه در جانم است ، مسخره ام نکنید ...